Spoorbeheerder ProRail heeft eerder dit jaar voor 15 miljoen euro honderden stukjes grond langs het spoor aangekocht die NS Vastgoed in 2014 nog met geld toe van de hand deed.
ProRail en NS bevestigen de gang van zaken na berichtgeving door het AD. Volgens een woordvoerder van ProRail is van een blunder, zoals de krant het noemt, echter “absoluut geen sprake”.
Een ondernemer kocht de percelen destijds voor 1 euro en kreeg er 6,7 miljoen euro bij omdat de grond onderhouden en wellicht gesaneerd moest worden. De vastgoedtak van NS had de grond eerst aangeboden aan ProRail, maar de spoorbeheerder besloot die niet te kopen.
“Wij hebben die grond nooit aangeboden gekregen onder dezelfde voorwaarden”, legt de woordvoerder van ProRail uit. NS vroeg volgens hem een “substantieel, marktconform bedrag”. Toen een deal met ProRail onmogelijk bleek, bood NS Vastgoed de grond aan anderen te koop aan. ProRail werd voor die nieuwe ronde niet uitgenodigd, zegt de woordvoerder.
Vorig jaar ook al 18 miljoen betaald
Vorig jaar zag de spoorbeheerder zich ook al genoodzaakt om voor 18 miljoen euro grond te kopen waar een zakenman vijf jaar eerder miljoenen euro’s voor onderhoud op toe had gekregen van NS Vastgoed. Dat gebeurde nadat de grondeigenaar rechtszaken had aangespannen over het gebruik van zijn lapjes grond door ProRail, dat er bijvoorbeeld hekken en spoorwegovergangen op wilde aanleggen.
NS stelt dat de grond in eerste instantie "onder gunstige voorwaarden" aan ProRail is aangeboden. Maar wat voor voorwaarden dat precies waren, zegt een woordvoerster niet openbaar te mogen maken. "ProRail zei: wij zijn niet geïnteresseerd. Dan ga je op zoek naar andere partijen", aldus een woordvoerster van NS.
"Wij hadden graag dezelfde aanbieding gehad, dan was het anders gelopen. Dat blijft vervelend", zegt de woordvoerder van ProRail. Volgens hem zullen niet meer van dit soort zaken naar buiten komen. "Herhaling gaat niet gebeuren, er zijn niet meer gronden."
ProRail heeft veel grond ook wél overgenomen van NS Vastgoed, dat ervan af wilde omdat het onderhoud geld kost en omdat het de spoorwegmaatschappij het niet als haar taak ziet om grond naast het spoor te beheren.